CO RODZICE WIEDZIEĆ POWINNI , CZYLI
DZIECKO I KOT POD JEDNYM DACHEM
Kot to doskonały towarzysz zabaw dla Twojego dziecka, jednak powinno być już ono na tyle duże, aby rozumieć jak należy traktować swojego kociego przyjaciela. Podjęcie
decyzji o przyjęciu pod swój dach kota i wychowaniu dzieci ze zwierzętami należy do rodziców. Pamiętaj jednak o tym, aby była to decyzja bardzo przemyślana.
SAME PLUSY
- Dorastające wśród zwierząt dzieci są bardziej wrażliwe, otwarte, spontaniczne i czułe.
- Uczą się co znaczy przyjaźń i jak należy ją pielęgnować.
- Zaprzyjaźnione ze zwierzęciem dziecko ma wiele okazji do ciekawych obserwacji i w ten oto sposób najłatwiej przyswaja
wiedzę. - Towarzystwo zwierząt w domu rozwija wrażliwość. Dzieci stają się szczególnie wyczulone na cierpienie i krzywdę , uczą się tolerancji dla innych.
- Wyznaczenie dziecku prostych obowiązków związanych z opieką nad zwierzęciem, nauczy je odpowiedzialności za zdrowie i życie innego stworzenia, a także poszanowania jego potrzeb.
O CZYM NALEŻY PAMIĘTAĆ ZANIM ADOPTUJESZ KOTA :
Twoje dziecko jest jeszcze zbyt małe aby opiekować się żywym stworzeniem, więc to Ty zostaniesz głównym opiekunem kota. Do Twoich obowiązków należeć będzie karmienie, sprzątanie po nim, chodzenie do weterynarza. Pamiętaj o zachowaniu szczególnej ostrożności przy dziecku, w tym o regularnych szczepieniach i odrobaczaniu.
- Kot domowy może żyć do 20 lat – decydując się na zwierzę w domu przyjmujesz na siebie obowiązek opieki nad nim przez długie lata. Zastanów się nad tym, co zrobicie z kotem w okresie wakacji. Czy będziecie zabierać go w podróż ze sobą, czy też zapewnicie mu opiekę podczas Waszej nieobecności. Pamiętajcie,
że kot to nie zabawka, którą można oddać, gdy zacznie sprawiać problemy. - Upewnij się, że Twoje dziecko, ani żaden członek rodziny nie ma alergii na kocią sierść. Najlepiej sprawdzą to wizyty w „zakoconym domu” (im więcej kotów tym lepiej). Jeśli podczas tego pobytu nie zauważycie żadnych niepokojących objawów, najprawdopodobniej nie jest uczulone. Można także zrobić testy u alergologa.
- Pomyśl o adopcji dorosłego kota- jest on o wiele mniej kłopotliwy i można już coś więcej powiedzieć o jego charakterze i upodobaniach (np. czy jest łagodny i lubi towarzystwo). Dorosły kot to zdecydowanie lepszy towarzysz dla Twojej kilkuletniej pociechy.
- Nie oczekuj od kota, że ze spokojem znosić będzie nieodpowiednie zabawy. Pamiętaj, że kot to żywe stworzenie, które ma swoje prawa. Może pokazać dziecku, że takie zachowanie mu nie odpowiada. Może się wówczas zdarzyć, że ciągnięty za ogon kot, uderzy dziecko łapką, zadrapie lub fuknie ostrzegawczo. Musisz koniecznie zainterweniować i wytłumaczyć dziecku, że nie wolno tego robić, bo zwierzę cierpi, odczuwa ból i strach tak samo jak każdy człowiek. Nie należy także krzyczeć na kota. Nie karć zwierzęcia za to, że próbuje się bronić. Pamiętaj o tym, że Twoje zachowanie dziecko może zrozumieć całkiem niewłaściwie. Uzna, że kota można męczyć, a on nie ma prawa się
bronić. - Koty podczas zabawy czasami wystawiają pazury, dlatego warto pamiętać o ich regularnym obcinaniu. Naucz swoje dziecko bezpiecznych zabaw z kotem.
- Na Tobie spocznie odpowiedzialność nauczenia dziecka szacunku dla zwierząt. Dziecko i kot muszą się nawzajem wiele nauczyć, ale pod Twoim czujnym okiem same się dogadają, przecież żyć
będą pod wspólnym dachem.
Dziecko i kot, to świetna kompozycja. Od dojrzałości i odpowiedzialności rodziców zależy jednak, czy będzie to związek szczęśliwy.
