Tak dokładnie to nikt nie wie, kiedy koty stały się zwierzętami domowymi. Mówi się, że udomowili je Egipcjanie około 4000 – 5000 lat temu. Wcześniej ich pra-, pra-, pra-, pradziadkowie żyli dziko, na wolności. Ich głównym zajęciem było zdobywanie pożywienia, musiały więc polować – głównie na szczury i myszy. Mijały wieki, koty jako zwierzaki bardzo inteligentne i nie pozbawione życiowego sprytu, zorientowały się, że najwięcej gryzoni kręci się tam, gdzie przebywają ludzie, ponieważ tam  mogły łatwiej znaleźć pożywienie. Ludzie pozostawiali po sobie resztki jedzenia, jakieś śmieci, skrawki skór i inne rzeczy warte szczurzego zainteresowania. Koty postanowiły to wykorzystać, zaczęły trzymać się blisko człowieka, a że były dość miłymi istotami, ludzie szybko je polubili. Były przy tym zwierzętami bardzo pożytecznymi, chroniły bowiem przed gryzoniami ludzkie siedziby.

Przez cały świat

Domowe koty to prawdziwi podróżnicy. Odkąd koty stały się towarzyszami człowieka także w podróżach,  zamieszkały cały świat, no może niezupełnie cały – nie ma ich na Antarktydzie, ale to  chyba  nikogo nie dziwi…

Badania genetyczne potwierdzają, ze wszystkie rasy kota domowego wywodzą się od dzikiego kota północnoafrykańskiego. Gdy bada się rozpowszechnienie kota w świecie antycznym, koniecznie trzeba wspomnieć o interesującym znalezisku. Na Cyprze w grobie pochodzącym sprzed 5000 lat p.n.e., znaleziono szczątki kota. Uznaje się go za afrykańskiego kota nubijskiego. Musiał on być przywieziony z Afryki. Prawdopodobnie był on zwierzęciem udomowionym, choć ciągle miał jeszcze rozmiary swojego dzikiego przodka.

Wielki podbój

Z kupcami fenickimi kot najprawdopodobniej dotarł do Indii ok 500 roku n.e. Mniejsza zgodność panuje w kwestii tego, kiedy koty przybyły do innych krajów dalekiego Orientu. Jeśli chodzi o Chiny i Indochiny to podawane są dwie różne daty. 2000 p.n.e. z jednej strony oraz 400 rok n.e. – z drugiej.

W Europie kota poznano dość późno. Najprawdopodobniej spowodowane to było faktem, że Egipcjanie nałożyli embargo na wywóz zwierząt, które uznawali za święte. Podróż kota  po Europie nierozerwalnie związana jest z chrześcijaństwem. W miarę jak Rzymianie poodbijali kolejne ziemie, wraz z nimi pojawiał się tam także kot.

Z Europy koty wraz z pierwszymi kolonistami dotarły  do nowych lądów. Francuscy jezuici sprowadzili koty do kanadyjskiego Quebecu już w XVI wieku. Jednak dopiero w XVIII wieku koty pojawiły się w Nowym Świecie w większej liczbie, kiedy to brytyjscy
osadnicy w Pensylwanii sprowadzili je na dużą skalę, aby opanować plagę gryzoni, niszczących ich zbiory.